“Hier komen geen rekeningen aan”: dit is de eerste stad in Italië die sinds 1995 geen elektriciteit meer betaalt | Allemaal 100% legaal

Alles wat u moet weten over een uniek evenement .

De elektriciteitsrekening in Italië bestaat uit verschillende posten die samen het uiteindelijke te betalen bedrag bepalen. De belangrijkste zijn vier kostenposten: energiekosten (d.w.z. de kosten voor het daadwerkelijk verbruikte elektriciteit), kosten voor transport en meterbeheer, systeemkosten (die activiteiten van algemeen belang, zoals hernieuwbare energie, financieren) en belastingen (accijnzen en BTW). Elk item beïnvloedt het totaal op een andere manier: materie en energie zijn goed voor ongeveer 40%, terwijl de overige componenten de rest bepalen.

In Italië bestaan ​​twee tariefstelsels : de beschermde markt, waar de prijzen periodiek worden vastgesteld door ARERA (de regelgevende instantie voor energie, netwerken en milieu), en de vrije markt, waar de tarieven worden bepaald door leveranciers op basis van gepersonaliseerde aanbiedingen. Vanaf 2024 is de overgang naar de vrije markt verplicht voor de meeste gezinnen, hoewel sommige kwetsbare categorieën nog steeds beschermde omstandigheden zullen genieten.

Op elke factuur staat duidelijk vermeld wat het verbruik is (in kWh), het tijdvak waarin het verbruik is geregistreerd (F1, F2, F3) en wat de kosten per item zijn. Tijdsloten hebben invloed op de prijs: energie is duurder tijdens piekuren en goedkoper 's avonds of in het weekend. Als u deze gegevens zorgvuldig leest, kunt u beter begrijpen waar en wanneer mensen meer consumeren.

Als u weet hoe uw rekening werkt, kunt u bewuster met uw gedrag omgaan en geld besparen. Het verlagen van het verbruik in de duurste bandbreedtes, het kiezen van voordelige leveranciers en het regelmatig controleren van het verbruik zijn eenvoudige maar effectieve strategieën om de energiekosten onder controle te houden.

Hernieuwbare energie overal

Italië heeft de afgelopen jaren grote vooruitgang geboekt met de adoptie van hernieuwbare energie. Tegenwoordig kan men in vrijwel elke uithoek van het land rekenen op een vorm van duurzame productie. Van zonne-energie naar fotovoltaïsch, van windenergie naar waterkracht: de energietransitie is nu ook zichtbaar in kleine steden en plattelandsgebieden. Daken, boerderijen, openbare gebouwen: ze kunnen allemaal producenten van schone energie worden.

Vooral fotovoltaïsche energie heeft een brede verspreiding gekend dankzij de eenvoudige installatie en overheidsstimulansen. Ook windenergie breidt zich uit, vooral in het zuiden en op de eilanden, terwijl waterkracht nog steeds een belangrijke rol speelt in het noorden, waar waterwegen een constante productie mogelijk maken. De wijdverbreide aanwezigheid van hernieuwbare energiebronnen vermindert de energie-afhankelijkheid van het buitenland en maakt het nationale elektriciteitssysteem stabieler en veerkrachtiger.

De rekeningen komen hier niet aan

Tegenwoordig kunnen zelfs bergdorpen en kleine gemeenschappen een groot deel van hun verbruik dekken met hernieuwbare bronnen. Sommige gemeenten zijn een voorbeeld geworden van energiezelfredzaamheid, door meerdere technologieën te combineren en de directe betrokkenheid van burgers via energiegemeenschappen te stimuleren. Zozeer zelfs dat ze worden beschouwd als plekken waar "de rekeningen niet aankomen".

Deze brede verspreiding laat zien dat verandering mogelijk is en al gaande is. Italië is niet alleen toeschouwer, maar ook voorvechter van de ecologische transitie, waardoor schone energie een concrete en toegankelijke realiteit wordt voor iedereen.